TARİŞ Zeytin ve Zeytinyağı Tarım Satış Kooperatifleri Birliği, Türkiye'de kooperatifçiliğin tarihsel gelişim sürecinde oldukça seçkin ve onurlu bir yer tutmakta, ilk örgütlenme günümüzden doksan üç yıl öncesine kadar uzanmaktadır. 1913'de Ege Bölgesi'ndeki ürünlerin yabancı ve tefecilerin tekelinden kurtarılarak doğrudan değerlendirilebilmesi amacıyla ilk örgütlenmeye gidilmiştir. Daha sonra, 9 Ekim 1935 tarihinde 2834 sayılı "Tarım Satış Kooperatifleri" Yasası çıkarılmıştır. Ege Bölgesi'nin tarımsal üretiminde son derece önemli bir yeri olan zeytinciliğin karşı karşıya bulunduğu en önemli sorun, kuşkusuz diğer tarımsal sektörlerde de olduğu gibi, elde edilen ürünün üreticiyi tatmin edici koşullarla pazarlanması sorunuydu. Ancak 1940'lara dek zeytincilikte üreticinin alın terini değerlendirebilecek nitelikte bir örgütlenmeye gidilememişti. Ayrıca buna bağlı olarak gerek elde dilen ürünlerin işlenmesini sağlayabilecek kapasitede tesislerin olmayışından kaynaklanan ürün kaybı, gerekse zeytinyağı fiyatlarının tamamen tüccarın insafına terkedilmiş olması gibi etkenler, zeytinciliği üreticiler için çekici bir uğraş alanı olmaktan alıkoyuyordu. Bu sorunları aşabilmenin tek yolu zeytinciliğin örgütlenmesinden geçiyordu. Bu amaçla "İzmir İncir ve Üzüm Tarım Satış Kooperatifleri Birliği'nin 27.10.1941 yılında yapılan 103. Yönetim Kurulu Toplantısında "Zeytinyağının teşkilatlandırılmasına başlangıç olmak üzere şimdilik yalnız zeytinyağının ortak tali ürünleri arasına alınarak" değerlendirilmesi uygun görülmüş ve aynı zamanda piyasadan da alım yapılarak ihraç edilmesi uygun görülmüştü.