Burhaniye 'nin İskele mahallesinde, avlusunda zeytin çukurları olan bir evde geçen hayat … Yemeklik zeytinler bu büyük zeytin çukurlarında olgunlaşır, yağlık zeytinler sıkıldıktan sonra eve gelen yağ mağaza denilen taş ve serin odada saklanırdı. Yüksek asitli yağı vermezdi kimseye, sabun yapardı anneannemiz. Keskin zeytin kokulu eski çuvalların güneşi kesmek için kullanıldığı çardaklarda otururduk. Her sokakta evlerin önünde bir patos, zeytin eleği, Zeytin ağacı olmayan ev olmaz bizim oralarda. " Var senesi ..." diye başlayan cümleler, sabaha karşı saat 04.00 'te başlayan zeytin toplama telaşı. Öncesi hazırlık. Tayfası, kahyası, traktör kasası, toprak kokusu. Zeytini beklemek ağacı dinlemek gibi, Dengeli yağmur, kış sıcağı, ağaca ilgi alaka, çocuk gibi yıllarca karşılıksız bakılır ağaca, kırılmaz kolu kanadı. Biz yıllardır iyi baktığımız ağaçlarımızdan aldığımız hasatı bu yıl da vereceğiz fabrikaya, yağımız 2008 yılından beri " Zeytin Ofisi " markalı olarak kitaba, kaleme uygun.