Wat moeten we veel missen, heel veel. Onze familie, opa, oma, vader, moeder en geliefde vrienden en kennissen. Ons werk is niet meer wat het is geweest en we zien onze collega's alleen online. De kinderen krijgen thuisonderwijs en moeten hun vriendjes en vriendinnetjes missen. Het nieuwe werken is thuiswerken plus geworden. We missen de gezelligheid van een biertje drinken aan je favoriete bar, het lekkere eten in de beste restaurants en eetcafés. Geen voorstelling, theater, film, bezoek aan pretpark of dierenpark, geen lange wandelingen in het bos, geen strandtenten die open zijn voor een frietke. Geen feestjes, geen bruiloften, niets om te vieren. Geen evenementen waar je vet uit je dak kan gaan. Een BBQ met je vrienden in de tuin. Een koffietje drinken is niet meer hetzelfde, omdat het terras in het zonnetje niet open is. En dus neem je al wandelend een koffie to go mee, als je geluk hebt. Ondernemend Nederland ziet zijn dromen in rook op gaan. Alle kledingwinkels zijn dicht, het nieuwe seizoen in je kledingkast is nog nooit zo sober begonnen. Tot overmaat van ramp is ook je sportschool dicht en kan je de zomer niet fit en strak beginnen, omdat je de hele dag een couch potato bent. Je ritje met de bus of trein naar opa in het verre noorden kun je niet meer maken. Daarom zijn we dit project gestart. Om Nederland te verbinden, wij missen heel veel en vooral elkaar, de samenleving en de gezelligheid. Wie weet opent dit nieuwe deuren naar samenwerken, samenleven en respecteren, door liefde te betuigen aan elkaar in tijden van corona. Iedereen zegt dat liefde pijn doet, maar dat is niet waar. Eenzaamheid doet pijn. Afwijzing doet pijn. Iemand verliezen doet pijn. Jaloezie doet pijn. Het lijkt wel of wij deze zaken verwarren met liefde, maar in de realiteit is liefde het enige ter wereld dat alle pijn in de wereld goed maakt. Je voelt je door liefde weer fijn en gelukkig. Liefde is de enige kracht ter wereld die geen pijn doet.