Ik werk op de grens van het organiseerbare. Aan vraagstukken naar de mogelijkheid om (de organisatie van) het werk menselijker te maken: meer open voor het gebeuren van het leven zelf, minder verstrikt in systemen die ons gevangen houden. Ik zoek naar het gebied tussen de regels. Organisaties hebben de neiging om doel te worden in plaats van middel. Nuttige ordeningstechnieken, zoals regels, kaders, planningen, protocollen en beleid, dreigen ons in hun overkill te doen vergeten waar het allemaal om begonnen was en ons ervan te weerhouden ’gewoon te doen wat nodig is’. Ik noem dat geweld van organisatie. Ik (h)erken dat het een paradox is: we móeten ordenen / organiseren om chaos te overleven, maar in elke ordening / organisatie verliezen we iets wezenlijks. Ik help (mensen in) organisaties die zich in deze paradox staande willen houden en van daaruit willen bijdragen aan de vraagstukken van deze tijd. Nadrukkelijk samen met bestuurders, managers en professionals, in een nauwe verbinding tussen denkarbeid en handwerk, het (Aristotelische) midden zoekend tussen eeuwige vragen en praktische antwoorden / oplossingen, werk ik aan nieuwe of alternatieve manieren van organiseren, altijd gerelateerd aan het primaire klantproces van mijn opdrachtgevers. Ik doe dit op basis van mijn langdurige ervaring met organisatie- en veranderkundig werk en mijn (promotie)onderzoek daarin, met een vakmanschap dat geënt is op mijn filosofische praktijk en in een breed netwerk van adviseurs, wetenschappers en kunstenaars.