Sport geeft ons plezier en laat ons spelen. Sport verlegt onze grenzen, biedt ons avontuur en brengt ons samen. Door sport leren we onszelf en waartoe we in staat zijn beter kennen. We spelen, we vallen. We staan weer op en gaan verder. We leren van onze fouten en van anderen. We zijn een sportland en we zijn er verdomd goed in. We behalen succes en winnen veel medailles. Maar als we eerlijk naar ons sportsysteem kijken, als we onze ogen openen en de verhalen van sporters beluisteren, dan verliezen we sporttalenten. Want al die medailles, eisen hun tol. We zijn het plezier uit het oog verloren. Het is tijd om afscheid te nemen van een sportcultuur waarin talenten worden geproduceerd en grenzen worden overschreden. Een cultuur waarin sporters onder hoge druk staan en we het alleen maar hebben over de beste zijn. We nemen afscheid van een ongezonde cultuur die gepaard gaat met controlerend coachgedrag, angst en spanning. We nemen afscheid van het prestatieklimaat dat we met z’n allen hebben gecreëerd.Wij maken ons hier hard voor, omdat het ons aan het hart gaat. We zijn ervan overtuigd dat er een andere manier is die zoveel meer voordelen oplevert. Inclusief evenveel of zelfs meer medailles. Het raakt ons dat er een win-win situatie mogelijk is waar we niet genoeg gebruik van maken. Hoe mooi zou het zijn dat we als Nederland het lef hebben om plezier centraal te stellen in topsport? Dat we plezier niet meer beschouwen als bijproduct, maar als brandstof. We hebben het niet over een “pretklimaat”. Een klimaat waarbij we het liefst kiezen voor de weg van de minste weerstand en we in onze comfortzone blijven. Want topsport gaat over grenzen verleggen. We hebben het over een klimaat waarin plezier in de sport en een focus op ontwikkeling een sleutelrol spelen in het nastreven van ieders persoonlijke doel. In dit klimaat is er óók ruimte voor ambitieuze resultaatdoelen en om de onstuimige weg naar deze doelen met plezier te beleven.