تهران بزرگترین شهر و پایتخت ایران، مرکز استان تهران و شهرستان تهران است. جمعیّت شهر تهران طبق سرشماری سال (۱۳۹۵) بالغ بر ۸٬۶۹۳٬۷۰۶ نفر و مساحت ۵۷۴ کیلومتر مربّع است؛ تهران بیست و پنجمین شهر پرجمعیّت جهان بهشمار میآید. پیشینه شکوفائی تهران به سال ۱۷۸۸م هنگامی که آغا محمد خان قاجار آن را به پایتختی برگزید، بازمیگردد. سپس در روزگار رضا شاه پهلوی با شتاب بیشتری گسترش یافت و مردم بسیاری از استانها پیرامونش را جذب نمود. از دهه ۱۹۶۰م، مرکز جذب مهاجران زیادی از سراسر ایران بوده است. ساکنان اصلی تهران، گروههای فارسی زبان بودند، اکنون مردم از اقوام مختلفی در این شهر زندگی میکنند. در تهران مردم به زبان فارسی با هم گفتگو میکنند. بیشتر مردم در این شهر، زبان فارسی با لهجه تهرانی دارند. تراکم جمعیت در تهران بین دههزار و هفتصد تا بیش از یازده هزار فرد در هر کیلومتر مربع برآورد میشود که بنابر آمار بیستمین شهر پرتراکم جهان است. ساختار اداری ایران در تهران متمرکز شده است. نماد شهر تهران برج آزادی است. برج میلاد نیز نماد دیگر آن به حساب میآید. تهران میزبان نزدیک به نیمی از فعّالیّتهای صنعتی ایران است، کارخانجاتی در زمینهٔ تجهیزات خودرو، برق و الکترونیک، منسوجات، شکر، سیمان و مواد شیمیایی در این شهر واقع شدهاند، تهران همچنین بازار بزرگ فرش و محصولات مبلمان در سراسر ایران است. در جنوب حومهٔ تهران یک پالایشگاه نفت به نام پالایشگاه نفت تهران وجود دارد. در تهران و حومه، اماکن تاریخی مذهبی نظیر مساجد، کلیساها، کنیسهها، و آتشکدههای زرتشتیان قرار گرفتهاست. در فهرست گرانترین پایتختهای دنیا در سال ۲۰۰۸ میلادی، تهران در پلّهٔ آخر قرار داشت. تهران همچنین در فهرست گرانترین شهرهای دنیا و بر مبنای شاخص هزینههای زندگی، در پلّهٔ یکی مانده به آخر جای دارد. همچنین هزینه متوسط خانوار در تهران دو برابر دیگر استانهای ایران است. تهران از جهت تولید ناخالص داخلی رتبهٔ پنجاه و ششم و با لحاظ کردن جمعیّت منطقه شهری، رتبهٔ بیست و نهم را در بین شهرهای دنیا دارد. مردم تهران ۳۳٪ از مالیات کشور را پرداخت میکنند.